14 دسامبر 2022- بر اساس تجزیه و تحلیل جدیدی که در مجله Diabetologia منتشر شده است، استفاده از آزمایش هموگلوبین A1c-معیاری برای کنترل طولانی مدت گلوکز خون - به عنوان یک آزمایش غربالگری ممکن است به شناسایی سریع‌تر موارد تشخیص داده نشده ی دیابت، کمک کند.

در حالی که هموگلوبین A1c مدت‌هاست به عنوان یک آزمایش خون برای ارزیابی کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت استفاده می‌شود، تنها در سال‌های اخیر به عنوان یک آزمایش تشخیصی توصیه شده است - با سطح هموگلوبین A1c برابر با  6.5 درصد یا بالاتر که نشان دهنده دیابت است. سطح هموگلوبین A1c بین 5.7 درصد تا 6.4 درصد، نشان دهنده پیش دیابت است. قبل از سال 2018، تمام روش‌های تستA1c  تایید شده برای تشخیص دیابت، شامل بررسی نمونه‌های خون در یک آزمایشگاه مرکزی بود، اما در آن سال، اولین آزمایش سریع A1c برای تشخیص تایید شد که تشخیص دیابت را سریع‌تر از همیشه ممکن کرد. اما استفاده از A1c به عنوان یک تست تشخیصی - در مقایسه با روش‌های قدیمی مانند تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) یا آزمایش قند خون ناشتا - بدون اشکال نیست.

تحقیقات نشان داده است که در مقایسه با سایر روش ها، تست A1cممکن است نتواند برخی از موارد دیابت را تشخیص دهد. به دلایلی که هنوز کاملاً مشخص نیست، تستA1c  ممکن است به عنوان یک آزمایش تشخیصی برای افراد آفریقایی تبار نسبت به سایر گروه های نژادی یا قومی، کمتر قابل اعتماد باشد.

در این تجزیه و تحلیل، محققان داده های نزدیک به 180هزار فرد 40 تا 70 ساله را که در یک مطالعه بهداشت عمومی به نام بیوبانک بریتانیا ثبت نام کرده بودند، بررسی نمودند. سطح هموگلوبین A1c شرکت‌ کنندگان در زمان ثبت ‌نام اندازه‌ گیری شد، اما این نتیجه با شرکت ‌کنندگان یا پزشکان آنها به اشتراک گذاشته نشد. فقط بیش از 13000 نفر از این شرکت کنندگان، یا 7.3 درصد، بر اساس بررسی سوابق سلامتی خود، در هنگام ثبت نام در مطالعه، قبلاً مبتلا به دیابت تشخیص داده شده بودند.

محققان آزمایش هموگلوبینA1c ، را برای تقریباً 167هزار شرکت ‌کننده بدون تشخیص دیابت، آنها را در زمان ثبت ‌نام با A1c ده سال بعد آنها برای تشخیص دیابت مقایسه کردند. محققان شرکت‌ کنندگانی را که در زمان ثبت نام براساس تست هموگلوبین A1c، تشخیص دیابت دریافت کردند، از مطالعه خارج کردند.

تست A1c برای شناسایی موارد دیابت تشخیص داده نشده، مفید است

به طور کلی، 1.0٪ از شرکت کنندگان که در زمان ثبت نام بدون تشخیص دیابت بود، بر اساس سطح A1c آنها در همان ابتدا، مبتلا به دیابت تشخیص داده شدند، متوسط سطح A1c آنها 6.8٪ بود که کمی بالاتر از آستانه ی تشخیص دیابت بود.

نسبت به شرکت‌ کنندگانی که قبلاً مبتلا به دیابت تشخیص داده شده بودند، افراد مبتلا به دیابت تشخیص داده نشده، 13.0 درصد از موارد دیابت را تشکیل می‌دادند. برای شرکت کنندگان مبتلا به دیابت تشخیص داده نشده، مدت زمان متوسط بین ثبت نام در مطالعه و در نهایت دریافت تشخیص دیابت، 2.2 سال بود. زمانی که برای این افراد دیابت تشخیص داده شد، سطح متوسطA1c آنها به 7.5٪ رسیده بود. اما همانطور که در این مقاله اشاره شده است، تنها برای 87.7٪ از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت تشخیص داده نشده در طی 10 سال، دیابت تشخیص داده شد- به این معنی که 12.3٪ از این شرکت کنندگان دیابت داشتند، اما برای یک دهه یا بیشتر و یا احتمالاً هرگز، تشخیص داده نشدند.

محققان همچنین دریافتند که تنها استفاده از سن یا شاخص توده بدنی، برای این که تصمیم گرفته شود که چه کسانی باید آزمایش غربالگری دیابت -آزمایشA1c - را انجام دهد، بیش از 40 درصد موارد تشخیص داده نشده را از دست می دهد. استفاده از آنچه به عنوان امتیازهای خطر معتبر شناخته می شود - که خطر ابتلا به دیابت را بر اساس چندین عامل موجود تخمین می زند- عملکرد بهتری داشت، به طوری که امتیاز خطرانجمن دیابت آمریکا، 23.3 درصداز موارد دیابت تشخیص داده نشده را از دست داد، و امتیاز خطر لستر، 15.7٪ موارد تشخیص داده نشده را از دست داد و امتیاز خطر دیابت فنلاند، 7.8 درصد از موارد تشخیص داده نشده را در زمانی که از پایین ترین آستانه ی بالقوه استفاده می شد، از دست می داد.

محققان گفتند: این یافته‌ها، از استفاده از غربالگری A1c برای کاهش مدت زمانی که افراد با دیابت تشخیص داده نشده زندگی می‌کنند، حمایت می‌کند، در عین حال، آنها خاطرنشان کردند که هنوز در مورد اینکه دقیقا چه کسی و چه زمانی باید از نظر دیابت غربالگری شود، اختلاف نظراتی وجود دارد.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/12/14/a1c-testing-may-help-detect-undiagnosed-diabetes/